Η μπύρα της φιλίας Ρωσίας και Μεξικού

Πηγή: ITAR-TASS

Η πιο δημοφιλής ρωσική μπίρα αποδείχτηκε ένα είδος το οποίο είχε χαθεί από καιρό στην Ευρώπη, και επιβίωσε μόνο στο Μεξικό. Πρόκειται για την μπύρα, «Ζιγκουλιόβσκογε». Η μπύρα που συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη προτίμηση στη Ρωσία εδώ και σχεδόν έναν αιώνα παραμένει η «Ζιγκουλιόβσκογε», η οποία παρασκευάστηκε για πρώτη φορά στο Βόλγα, στην πόλη Σαμάρα. Παρά τη μαζική της κατανάλωση και το σοβιετικό ίματζ, είναι «στενός συγγενής» των μεξικάνικων «Ντος Εκουίς» και «Νέγκρα Μοντέλο», οι οποίες έχουν ιδιαίτερη ζήτηση μεταξύ των clubbers σε ολόκληρο τον κόσμο.

Το εργοστάσιο ζυθοποιίας Ζιγκουλιόβσκογε άνοιξε στη Σαμάρα, το 1880, ο Άλφρεντ Γιόζεφ Μαρία Ρίτερ φον Βακάνο, που είχε ουγγρο-γερμανική καταγωγή. Υπήρξε εξαιρετικός ζυθοποιός και ιδιοφυής έμπορος. Μέσα σε λίγα χρόνια η ημιθανής μικρή ζυθοποιεία, μεταμορφώθηκε στα χέρια του στην καλύτερη στη Ρωσία, και δεν υπολειπόταν από τις Δυτικές. Είχε το δικό της σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, μερικά ψυγεία τα οποία γενικά εκείνη την εποχή ήταν ελάχιστα, δυνατότητα μεταφορών με το σιδηρόδρομο και ποταμόπλοια, αλλά και αυστηρά πρότυπα υγιεινής. 

Τα μυστικά της

Ωστόσο, όπως αρμόζει σε έναν Αυστριακό, παρά τη ρεαλιστική του πολιτική, ο ξένος επιχειρηματίας ήταν συναισθηματικός και ρομαντικός. Εδώσε στο δημιούργημά του το όνομα των βουνών Ζιγκουλιόβκιγε, μιας γραφικής τοποθεσίας του Βόλγα που συχετίζεται με τον Στένκα Ράζιν, τον ρώσο Ρομπέν των δασών.

Το εργοστάσιο παρήγαγε μια σειρά από ποικιλίες ζύθου, αλλά ιδιαίτερα δημοφιλής ήταν η μπύρα lager βιεννέζικου τύπου, ένα είδος που σήμερα έχει σχεδόν ξεχαστεί στην Ευρώπη. Η βιεννέζικη lager μοιάζει πολύ με τη γνωστή σε όλους pilsner lager (μπύρα από λευκή βύνη που ωριμάζει σε ψυχρή μορφή και ζυμώνεται με μαγιά), αλλά είναι πιο πυκνή, με πιο γεμάτο χρώμα -από κεχριμπαρένιο μέχρι κόκκινο- και με έντονη την πικράδα του λυκίσκου. Στα τέλη του αιώνα η μπύρα του φον Βακάνο δεν πωλούταν μόνο σε όλα τα καλύτερα εστιατόρια της πλούσιας περιοχής του Βόλγα, αλλά και στο εξωτερικό. Εξαιρετική γεύση της προσέδιδαν η εξαιρετική ποιότητα των πρώτων υλών, ο προσεκτικός έλεγχος παραγωγής και το διάσημο νερό του Βόλγα, το οποίο φημιζόταν για τη γεύση του και δεν είχε ακόμη μολυνθεί εκείνο τον καιρό.

Η σύγχρονη ονομασία της

Τα πράγματα εξελίχθηκαν με τέτοιο τρόπο, ώστε η σοβιετική εξουσία δεν έκανε τίποτα για να αλλάξει το έργο ζωής του Αυστριακού, ο οποίος το 1899 έλαβε τη ρωσική υπηκοότητα. Οι μπολσεβίκοι κατέσχεσαν, βέβαια, το εργοστάσιό του και τον ανάγκασαν να γυρίσει πίσω στην πατρίδα του όπου πέθανε μέσα στη φτώχεια, αλλά το είδος της παραγωγής το διατήρησαν. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 το εργοστάσιο Ζιγκουλιόβσκογε επισκέφθηκε ο Μικογιάν, υπουργός Βιομηχανίας του Στάλιν, ο οποίος ενέκρινε απόλυτα τη γεύση και την επίδραση της «Βιεννέζικης», αλλά έδωσε εντολή να αλλάξει το «αστικό» της όνομα. Η απόφαση πάρθηκε γρήγορα και αυτή, ήταν να λάβει η μπύρα το όνομα του ίδιου του εργοστασίου. Έτσι εμφανίστηκε η περίφημη «Ζιγκουλιόβσκογε».

Σύντομα, η συνταγή της Ζιγκουλιόβσκογε κατέστη πρότυπο για ολόκληρη τη χώρα. Μπύρα με την ονομασία αυτή παρασκεύαζαν σε περισσότερα από 700 μέρη της ΕΣΣΔ. Μερικές εκατοντάδες βιομηχανίες την παράγουν μέχρι σήμερα και μάλιστα σε διάφορα μέρη της πρώην ΕΣΣΔ, αλλά η πραγματική Ζιγκουλιόβσκογε είναι μόνο μία, αυτή που παράγεται στο ομώνυμο εργοστάσιο. Την ποιότητα του ποτού αυτού μαρτυρούν καλύτερα από οτιδήποτε άλλο δύο γεγονότα. Στη Μόσχα την προσφέρουν σε ελάχιστα εστιατόρια και παρότι εξαρχής η συγκεκριμένη ποικιλία είναι φτηνή και «για όλους», στοιχίζει εκεί το ίδιο, όσο και η αγγλική ale. Η αληθινή Ζιγκουλιόβσκογε δεν μπαίνει σε μπουκάλι, καθώς πρόκειται για «ζωντανή» μη παστεριωμένη μπίρα.

Δείτε το γράφημα μας!

Που κολλάει εδώ το Μεξικό; Με το γεγονός ότι εκείνα τα χρόνια, όταν ο φον Βακάνο έφευγε εσπευσμένα από τη Ρωσία στην Αυστρία, αρκετοί αυστριακοί ζυθοποιοί μετακινήθηκαν από την πείνα της Ευρώπης στο Μεξικό όπου δημιούργησαν παραγωγή μιας τοπικής βιεννέζικης lager, των διάσημων μελλοντικά «Ντος Εκουίς» και «Νέγκρα Μοντέλο». Είναι λυπηρό ότι τον 20ο αιώνα στην Αυστρία αυτό το είδος εξαφανίστηκε. Ακόμη και στο εργοστάσιο όπου αυτή εφευρέθηκε, τώρα παράγεται μπίρα pilsner. Επέζησε μόνο στη Ρωσία και στο Μεξικό. Πάντως, πολλοί Ρώσοι θεωρούν ότι η Ζιγκουλιόβσκογε είναι πιο αυθεντική βιεννέζικη μπύρα απ’ ότι η μεξικανική βιεννέζικη. Η Ζιγκουλιόβσκογε, όπως υπαγορεύει το πρωτότυπό της, βράζεται με πικρό ευρωπαϊκό λυκίσκο, και όχι με τον πιο γλυκό αμερικανικό.

http://rbth.gr/