PyliZois · ΞΕΜΑΤΙΑΣΜΑ ΕΥΚΟΛΟ

Σήμερα θα σας μάθω να ξεματιάζετε τα αγαπημένα σας πρόσωπα και τις φίλες σας. Το μάτι το παραδέχεται ακόμα και η εκκλησία, είναι η βασκανία όπως την λένε. Κανονικά γίνεται από τον ιερέα, αλλά επειδή ξέρω ότι είναι δύσκολο να τρέχετε κάθε τρεις και λίγο στην εκκλησία θα σας πω εγώ πως να το κάνετε εσείς. 

Παίρνουμε ένα βαθύ πιάτο και βάζουμε νερό, σε ένα μικρό φλιτζανάκι ρίχνουμε λίγο λάδι καλό, όχι σπορέλαιο γιατί δεν θα φαίνεται καλά αν είναι μάτι, παίρνουμε και το αλάτι κοντά μας και αρχίζουμε.

 Σταυρώνουμε το πιάτο με το νερό τρεις φορές και λέμε, Ιησούς Χριστός νικά και όλα τα κακά σκορπά, έπειτα άλλες τρεις φορές λέμε, Άγιοι Ανάργυροι θαυματουργοί  μάγεψτε το κακό το μάτι, την γλωσσοφαγιά και τα αναθέματα από τον δούλο του Θεού ( και εδώ βάζουμε πάντα το όνομα του ατόμου που θέλουμε να ξεματιάσουμε). Γίνεται και αυτό τρεις φορές και πάμε πάλι από την αρχή την ίδια διαδικασία, δηλαδή Ιησούς Χριστός νικά και όλα τα κακά σκορπά και συνεχίζουμε με την άλλη προσευχή των Αγίων Αναργύρων.

 Πάντα σταυρώνουμε το πιάτο και αυτή η διαδικασία πρέπει να γίνει εναλλάξ εννιά φορές από την κάθε προσευχή. Αφού τελειώσουμε την διαδικασία της προσευχής, βουτάμε το μικρό δαχτυλάκι μας στο λάδι και το ρίχνουμε μέσα στο νερό, πρέπει να ρίξουμε εννιά σταγόνες. Αν το άτομο είναι ματιασμένο το λάδι θα ανοίξει και θα χαθεί μέσα στο νερό. Αν πάλι έχει γλωσσοφαγιά η σταγόνα που θα ρίξετε μέσα, θα σκάσει και θα πολλαπλασιαστεί. Λένε πως αν μια σταγόνα γίνει δυο και τρεις τόσα είναι τα άτομα που μίλησαν για σένα και σε γλωσσόφαγαν.

 Αφού τελειώσουμε και με αυτή την διαδικασία, παίρνουμε το αλάτι και το ρίχνουμε στις τέσσερις μεριές του πιάτου σταυρώνουμε δηλαδή με το αλάτι και μετράμε κάθε φορά που ρίχνουμε ανά πέντε. Δηλαδή πέντε, δέκα,  δεκαπέντε, είκοσι, εικοσιπέντε,  τριάντα, τριάντα πέντε, σαράντα και σταματάμε.

Βάζουμε το άτομο να πιάσει με το δάχτυλό του το νερό από το πιάτο και να το βάλει στο στόμα του τρεις φορές και εμείς λέμε ταυτόχρονα, φάτο να μην σε φάνε, τρεις φορές και σταματάμε. Και τελευταία βουτάμε το χέρια μας εμείς στο νερό και ραντίζουμε το ματιασμένο άτομο μετρώντας πάλι ανά πέντε μέχρι τα σαράντα. Έπειτα παίρνουμε το πιάτο και βγαίνουμε έξω να το ρίξουμε, πρέπει να βρούμε έναν δρόμο τρίστρατο ή σταυροδρόμι και να το πετάξουμε. Εδώ τελείωσε το ξεμάτιασμα και ελπίζω να το καταλάβατε όλοι. Εμένα μου το έμαθε μια γιαγιά από την μικρά Ασία, φίλη αγαπημένη της γιαγιάς μου. Από τότε ξεματιάζω όποιον έχει ανάγκη από βοήθεια και υποψιάζεται πως είναι μάτι.

Υπόψιν λεφτά δεν παίρνουμε ποτέ από μάτι, γιατί πρώτον είναι μεγάλη γρουσουζιά και  δεύτερον μεγάλη γαϊδουριά να θέλει να εκμεταλλευτεί κάποιος το ξεμάτιασμα. Σας το έγραψα να το χρησιμοποιήσετε μόνο για να βοηθάτε ανθρώπους.

Μύριαμ Κ. Ρόδος